miej obraz niepełnosprawnego a "WALKA Z DYSKRYMINACJĄ"

miej obraz niepełnosprawnego a
"WALKA Z DYSKRYMINACJĄ"
TOLERANCJA,AKCEPTACJA, INTEGRACJA, INNOŚĆ
handicapizm (ableism) - dyskryminacja ze względu na niepełnosprawność
***
temat dla programu młodzież
*
Dyskryminacja (łac. discriminatio - 'rozróżnianie'; czyt.: diskriminacjo) - często występująca forma wykluczenia społecznego, objawiająca się poprzez traktowanie danej osoby mniej przychylnie, niż innej w porównywalnej sytuacji ze względu na jakąś cechę (np. płeć, tożsamość seksualna, wiek, niepełnosprawność, religia lub przekonania czy pochodzenie etniczne lub rasowe).

Objawy dyskryminacji mogą przybrać formę:
Dyskryminacja bezpośrednia, tzn. osoba traktowana jest mniej przychylnie niż traktuje się lub traktowano by inną osobę w porównywalnej sytuacji wyłącznie z powodu "odmienności" (np. różnica płacowa kobiet i mężczyzn na tym samym stanowisku pracy, jeżeli wydajność ich pracy jest porównywalna);
Dyskryminacja pośrednia, czyli występująca w przypadku, gdy pozornie neutralne warunki, kryteria lub praktyki stosowane są na równi wobec wszystkich, lecz w sposób szczególny dotykają konkretną grupę społeczną (np. brak rozwiązań prawnych dotyczących statusu par jednopłciowych). Pojęcie dyskryminacji pośredniej w wielu przypadkach stanowi uzasadnienie uprzywilejowania danej grupy.
inaczej
***
uprzedzenie - w języku angielskim używa się słowa prejudice, które pochodzi od łacińskiego prae (przed) oraz judicum (osąd). Uprzedzenie to tendencyjna ocena jakiejś grupy, oparta na rzeczywistych lub wyobrażonych właściwościach jej członków/członkiń. Uprzedzenia karmią się negatywnymi stereotypami dotyczącymi jednostek lub grup.
***
stereotypy - (gr. stereos - solidny, trwały, skamieniały; typos - wzór forma) - stereotypy to nadmierne generalizacje (i jako takie często błędne z powodu zbytnich uproszczeń) na temat rzeczywistości i innych ludzi, opierające się na założeniach i niedoinformowaniu, a nie na faktach. Stereotypy nie biorą pod uwagę wielkiej różnorodności ludzi należących do danej grupy. Prowadzą często do dyskryminacji. Stereotypy często są tak głęboko zakorzenione, że ludzie zaczynają je przyjmować bez kwestionowania. Stereotypy czynią ludzi ślepymi na różnice między poszczególnymi jednostkami, co prowadzi do ignorowania niepowtarzalności i wyjątkowości konkretnych osób.
***
dyskryminacja (łac. discriminatio - rozróżnianie) - traktowanie pewnych osób lub grup społecznych w inny sposób, zwykle mniej sprawiedliwy, niż innych osób i grup. Oparta jest ona na uprzedzeniach i etykietowaniu. Należy pamiętać, że jest ona kwestią władzy, czyli tego, kto definiuje pewne grupy jako nadrzędne lub podrzędne.
Pojęcie "dyskryminacja" używane jest w różnych znaczeniach. Z tych koncepcji wynika wiele konsekwencji, np. kto jest odpowiedzialny za rozstrzyganie sporów (sądy, ciała administracyjne), kto jest adresatem (samo państwo, czy państwo i osoby prywatne).
ważna strona
http://www.bezuprzedzen.org/dyskryminacja/

CENTRA NIEZALEŻNEGO ŻYCIA & AON

CENTRA NIEZALEŻNEGO ŻYCIA
Idea wywodzi sie z USA, gdzie po raz pierwszy utworzono Centra Niezależnego Życia - Independent Living Center, zakładające usamodzielnienie, aktywizację społeczną i zawodową osób niepełnosprawnych (ON).
"Niezależnym może stać się tylko ten, kto zrozumie filozofię niezależności choćby poruszyć mógł jedynie powiekami. "
8 TEZ NIEZALEŻNEGO ŻYCIA
Niezależność życiowa osób niepełnosprawnych oznacza:
1• móc zaspokoić swoje podstawowe potrzeby,
2• być wolnym w myślach i emocjach,
3• akceptować i bronić siebie samego,
4• traktować siebie samego jako równoprawnego partnera w spotkaniach z innymi ludźmi,
5• móc realizować swoje cele,
6• prowadzić życie, w którym sami, w wolności, podejmują odpowiedzialne decyzje i decydują o konsekwencjach tych decyzji,
7• żyć w i ze społeczeństwem,
8• uczestniczyć w życiu politycznym.
Filozofia Ruchu "Independent Living"
1. Każdy jest w stanie samodzielnie rozwiązywać swoje problemy, podejmować niezależne decyzje i samodzielnie kształtować swoje życie. Tak więc każda osoba niepełnosprawna sama ma prawo postanowić, jak chce żyć i co w swoim życiu robić. Ma ona też prawo określić kto, kiedy i jak będzie udzielał jej pomocy.
2. Niepełnosprawni są całkowicie równi pełnosprawnym w społeczeństwie, niezależnie od rodzaju i stopnia niepełnosprawności.
3. Niepełnosprawni winni sami reprezentować swoje interesy. Każdy bowiem winien artykułować potrzebę i wymagać prawa do samodzielnego, autonomicznego życia w społeczeństwie.
4. Warunkiem niezależnego życia jest akceptacja samego siebie, czucie się wolnym i równym innym ludziom.
ASYSTENT OSOBISTY OSOBYNIEPEŁNOSPRAWNEJ AON
AOON to pomocnik, żywa proteza, osoba tożsama z przewodnikiem osoby niewidomej, tłumaczem języka migowego. Asystenci poprzez swoje usługi pełnią funkcję kompensacyjną w zależności od stopnia i rodzaju niepełnosprawności indywidualnej osoby niepełnosprawnej.
• Głównym celem usług AOON jest umożliwienie niezależnego, samodzielnego i aktywnego funkcjonowania osobom o największym stopniu niepełnosprawności w życiu społecznym i zawodowym.
• AOON wykonując swoje obowiązki powinien umożliwić funkcjonowanie ON wykonując lub pomagając wykonać takie czynności jakie ta osoba by wykonała będąc osobą sprawną zastępując mu jego dysfunkcje.
• Przez usługi asystenckie rozumie się świadczenie osobistej pomocy przez asystenta osobistego osobie niepełnosprawnej (AOON) w wykonywaniu czynności, których nie jest ona w stanie wykonywać samodzielnie.
• Asystenci poprzez swoje usługi pełnią funkcje kompensacyjne w zależności od stopnia i rodzaju niepełnosprawności indywidualnej ON.
We wszystkich krajach UE realizowane są programy wzorujące się na pomyśle amerykańskim, wykorzystującym podstawowy jego element - usługi asystenckie.
W Polsce jest już taki kierunek studiów, jednak nadal nie ma „pracy dla AON”, bo nadal AON jest mylony z opiekunką i pielęgniarką.
"lndependent Living for people with disabilities means determination to live life to its fullest, even if it is only one's eye lids that one is able to move. "
The main goal of the Independent Living Center activities is to improve self image and create self-confidence, as well as to broaden the physical capabilities of people with disabilities, by providing them with new skills that will make them more independent

MIEJ OBRAZ ON Twórczość chorych psychicznie

Sztuka to wentyl bezpieczeństwa.
Alfred Kubin
Twórczość chorych psychicznie – pojęcie określające całokształt dzieł tworzonych przez osoby zdradzające trwałe lub przejściowe zaburzenia psychicznie, przede wszystkim pacjentów ze schizofrenią.
Twórczość ta jest przedmiotem zainteresowania lekarzy psychiatrów i psychologów, traktujących ją jako cenne uzupełnienie dokumentacji stanu psychopatologicznego pacjenta, a także historyków sztuki i artystów, doszukujących się w niej wartości artystycznych i nowych form ekspresji artystycznej. Inne określenia tej sztuki to "sztuka schizofreniczna", "sztuka psychopatologiczna", ang. artistic self-expression, niem. schizophrenische Bildnerei (Prinzhorn), zustandsgebundene Kunst (Navratil).
Antoni Kępiński proponował stosowanie szerokiego, niewartościującego określenia "schizofreniczna ekspresja plastyczna", obejmującego różnorodne formy ekspresji pacjentów, w tym zarówno te bezwartościowe jak i cenne pod względem wartości artystycznych.

Zainteresowanie sztuką chorych psychicznie rozpoczęło się równolegle z powstaniem nowoczesnej psychiatrii, w pierwszych latach XX wieku. Ernst Kretschmer pisał, że chcąc poznać "pełnię wewnętrznego życia w schizofrenii, należy studiować nie żywoty wieśniaków, lecz poetów i królów cierpiących na tę chorobę"[2]. Kępiński pisze o schizofrenii artystycznej, określając tym pojęciem obraz choroby u osób w okresie przedchorobowym wyróżniających się wybitną inteligencją, wyobraźnią i uzdolnieniami artystycznymi.

Cenną kolekcję dzieł pacjentów hospitalizowanych w szpitalach psychiatrycznych Europy i Japonii zebrał Heinz Prinzhorn. Kolekcję Prinzhorna odkrył po II wojnie światowej Jean Dubuffet, który stworzył pojęcie Art Brut. W 2002 roku w Heidelbergu powstało Muzeum Prinzhorna.

W kazuistyce psychiatrycznej przywołuje się zarówno dzieła nieznanych pacjentów, czasem odkrytych po ich śmierci, jak większość z wystawianych w Muzeum Prinzhorna dzieł; z drugiej strony, analizuje się dzieła wybitnych artystów, u których stwierdzono lub podejrzewano zaburzenia psychiczne. Przykładem może być twórczość Vincenta van Gogha, w której Karl Jaspers doszukiwał się cech zdradzających objawy schizofrenii. Odrębnym zagadnieniem jest twórczość niespontaniczna, powstająca w ośrodkach opieki zdrowotnej w ramach terapii zajęciowej. Rzadko jest ona wysoko oceniana w kategoriach sztuki, natomiast odgrywa niezaprzeczalnie dużą rolę w leczeniu pacjentów i pomaga im powrócić do funkcjonowania w społeczeństwie.
Obrazy
Adolf Wölfi/Anton Heinrich Müller/Louis Wain/Bryan Chamley/Oswald Tschirtner
August Walla/Edmund Monsiel
Źródło

PARTNER - INPLUS

PARTNER FUNDACJI FormaT 
-Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych INPLUS http://inplus.grandhost.pl/
w przygotowaniu działania PARTNERSKIE -wzajemna pomoc-osoba
***nauka posługiwania się internetem -w Inplus -Rataja 14 (mamy nadzieję, ze Joanna będzie pomagać również w korzystaniu z komputera biliotecznego na Ligonia)
***Piotr, Wojtek i Zygmunt -pomoc w założenie poczty elektronicznej
WYSTAWY TEMATYCZNE W NIEKONWENCJONALNYCH MIEJSCACH (biura poselskie...)
***warsztaty dla twórcowników i FFormaT - o działaniu organizacji pozarzadowych, projektach, partnerstwie -abc

PROMOCJA TWÓRCOWNI "Twórcownia FormaT" , 
+++wystawy wąsko tematyczne w niekonwencjonalnych miejscach
1.POTWORY, STWORY I INNE ISTOTY POMIESZANE Z BESTIARIUSZA TWÓRCOWNI
10 plansz 70/100 -
-w inplus Rataja 14,os Witosa w katowicach a
równocześnie -akcja rysunków- autoryzowanych odbitek